واکنش جالب کن لوچ کارگردان ۸۷ ساله انگلیسی به بازنشستگی
تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۸۳۱۹۶
«کن لوچ» کارگردان مطرح انگلیسی گفت که تا وقتی نامم در ستون ترحیم روزنامه نیامده یعنی میتوان به کار ادامه داد.
به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، «کن لوچ» که در ژوئن ۸۷ ساله میشود گفت که اگر ستونهای ترحیم را میخوانید و در آنها نیستید، روز خوبی است. بنابراین ادامه میدهیم و شاید «بلوط پیر» آخرین ساختهام نباشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«کن لوچ» فیلمساز مطرح انگلیسی پیش از پانزدهمین حضورش در جشنواره کن با فیلم «بلوط پبر» در گفتگو با هالیوود ریپورتر، اذعان کرده بود که «واقعاً، ساخت دوباره یک فیلم بلند برایش دشوار خواهد بود و گفت: «فیلمها چند سال طول میکشد و من تقریباً ۹۰ ساله خواهم شد و قابلیتهای شما رو به کاهش است. حافظه کوتاهمدت شما از بین میرود و بینایی من در حال حاضر بسیار مزخرف است، بنابراین بسیار مشکل است».
البته «لوچ» پیش از این نیز چند بار اعلام بازنشستگی کرده بود. وقتی در سال ۲۰۱۴ فیلم «جیمی هال» را به مسابقه کن آورد، قبلاً اعلام کرده بود که آخرین فیلم بلند او بوده است. اما انتخاب دولت محافظهکار در سال ۲۰۱۵ و کاهش رفاه اجتماعی باعث شد که او در سال ۲۰۱۶ پشت دوربین فیلم «من، دانیل بلیک» (I, Daniel Blake) برود. این فیلم که حملهای جدی به سیستم مزایای بریتانیا است، دومین نخل طلای را برای این سینماگر پس از فیلم «بادی که مرغزار پیچید» در سال ۲۰۰۶ به همراه داشت و به شعاری برای عدالت اجتماعی در سراسر جهان تبدیل شد.
او پس از آن و در سال ۲۰۱۹ فیلم «متاسفیم جا ماندی» را ساخت که حملهای شدید به ماهیت شکننده و مضر اقتصاد گیگ، که از طریق داستان مردی که برای یک سرویس تحویل آمازون کار میکند روایت میشود. «لوچ» پس از نمایش این فیلم در کن دوباره گفت که این فیلم آخرین فیلم او خواهد بود که به کن میآید اما باز هم اینطور نبود.
این سینماگر مطرح امسال و برای پانزدهمین بار با فیلم جدیدش «بلوط پیر» پا به بخش رقابتی کن خواهد گذاشت. «بلوط پیر»، که مانند «من، دنیل بلیک» و «متاسفیم جا ماندی»، در شمال شرقی انگلستان فیلمبرداری شده، حول آخرین میخانهای میچرخد که در یک دهکده معدنی سابق همچنان خود را سر پا نگه داشته و روزهای سختی را پشت سر گذاشته است اما پس از ورود پناهجویان سوری به کانون تنش تبدیل میشود.
سوابق کن لوچ«لوچ» حالا با ۱۵ بار حضور در بخش رقابتی جشنواره کن، رکورددار و قهرمان معتبرترین رویداد سینمایی جهان است. وی اولینبار در سال ۱۹۷۹ با فیلم «جک سیاه» به جشنوارهی کن رفت که جایزهی فیپرشی را دریافت کرد و در سال ۱۹۸۱ با فیلم «نگاهها و لبخندها» اولینبار نامزد نخل طلا شد که دو جایزهی کلیسای جهانی و سینمای جوان را به دست آورد.
این کارگردان سرشناس در سال ۱۹۹۰ با فیلم سیاسی «دستورکار پنهان» بار دیگر نامزد نخل طلای کن شد و اینبار هم دو جایزهی هیاتداوران و کلیسای جهانی را به خود اختصاص داد.
«کن لوچ» در سال ۱۹۹۱ با فیلم «اراذل و اوباش» به جشنوارهی کن رفت و جایزهی فدراسیون بینالمللی منتقدین فیلم را گرفت. پس از آن با فیلم «بارش سنگها» در سال ۱۹۹۳ دوباره نامزد نخل طلا شد و اینبار نیز جایزهی هیاتداوران به وی اعطا شد.
کارگردان ضدجنگ انگلیسی با فیلم «سرزمین و آزادی» در سال ۱۹۹۵ در آستانهی کسب نخل طلا قرار گرفت اما دو جایزهی فیپرشی و کلیسای جهانی نصیب او شد؛ فیلمهای «نام من جو است» (۱۹۹۸)، «نان و گلهای رز» (۲۰۰۰) و «شانزده سالگی شیرین» (۲۰۰۲) نیز در ادامه در جشنواره کن نامزد نخل طلا شد.
وی در نهایت در سال ۲۰۰۶ با فیلم تحسین شدهی «بادی که به مرغزار میوزد» نخل طلای کن را تصاحب کرد و در سالهای ۲۰۰۹ با فیلم «در جستوجوی اریک» و در سال ۲۰۱۰ با فیلم «مسیر ایرلندی» دوباره نامزد نخل طلا بود و در سال ۲۰۱۲ با فیلم «سهم فرشته» جایزه هیات داوران جشنواره کن را از آن خود کرد و در سال ۲۰۱۴ نیز فیلم «جیمی هال» را به کن برد.
لوچ در سال ۲۰۱۶ برای دومینبار با فیلم تحسینشده «من، دنیل بلیک» موفق به کسب جایزه نخل طلای بهترین فیلم شد تا نام خود را در میان چند کارگردان معدود سینمای جهان با دو نخل طلا ثبت کند و در سال ۲۰۱۹ هم از «متاسفیم جا ماندی» در کن رونمایی کرد.
از جمله دیگر افتخارات این کارگردان کهنهکار میتوان به دریافت شیر طلای افتخاری ونیز در سال ۱۹۹۴، جایزه بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی سزاز با فیلم «سرزمین و آزادی» در سال ۱۹۹۶ و جایزه یک عمر دستاورد هنری از جوایز فیلم اروپا در سال ۲۰۰۹ اشاره کرد.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: کن لوچ بازنشستگی نامزد نخل طلا جشنواره کن جایزه ی نخل طلای کن لوچ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۸۳۱۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۸ رفتار ناسالم که میتواند دوران بازنشستگی شما را به چالش بکشد
بازنشستگی بهعنوان یک فصل جدید در زندگی این شانس را به شما میدهد که فضایی عاری از تنش و چهارچوبهای شغلی را تجربه کنید با این حال این دوران فصل «نه گفتن» به رفتارهایی است که سابق بر این، آنها را انجام میدادید و یا با زیاد شدن اوقات فراغت به آنها عادت میکنید. در ادامه به هشت مورد از شایعترین این رفتارها اشاره میکنیم.
۱. نشسته زندگی نکنیدافراد زیادی هستند که به محض بازنشستگی، یک مبل یا قسمتی از خانه را بهعنوان جای همیشگی خود انتخاب میکنند و در تلهای به نام «نشستن ممتد» گیر میافتند. بی تحرکی و عدم فعالیتهای بدنی علاوه بر ضعیف کردن ماهیچهها، خطر ابتلاء به مشکلات مختلفی مثل چاقی، دیابت و بیماریهای قلبی را افزایش میدهد. ورزش منظم اعم از پیادهروی، شنا و یوگا میتواند بهطور قابل توجهی سلامت عمومی بدن را بهبود ببخشد.
۲. سالم بخورید
بازنشستگی اوقات فراغت را بیشتر میکند و احتمالا با حضور طولانیتر در خانه، میان وعدههای بیشتری به سبد غذایی شما اضافه میشود، اما افراط در عادت غذایی ناسالم و مصرف بیش از اندازه غذاهای فرآوری شده و میان وعدههای شیرین و پرچرب، منجر به افزایش وزن و ابتلاء به بیماریهای مزمن میشود. بازنشستگان باید یک رژیم غذایی متعادل شامل میوه و سیزیجات، غلات و پروتئینهای بدون چربی برای سوخت و ساز بدن و حفظ سلامت مطلوب، در اولویت غذایی خود قرار دهند.
۳. مغز بازنشستگی ندارد
بازنشستگی اصلا به معنای متوقف شدن فعالیتهای ذهنی مثل خواندن، حل کردن پازل یا یادگیری یک مهارت جدید نیست. غفلت از فعالیتهای ذهنی میتواند علاوه بر کسالتبار کردن زندگی، در تضعیف حافظه و ابتلاء به آلزایمر و زوال عقلی شناختی تاثیر جدی داشته باشد. با اضافه کردن حداقل یک فعالیت ذهنی پویا علاوه بر بهزیستی مغزی احساس رضایت بیشتری از دوران بازنشستگی خواهید کرد.
۴. زیاد خوابیدن انتقام خوبی برای کم خوابیهای دوران شغلی نیست
خواب کافی و آرام یکی از فاکتورهای مهم سلامتی در زندگی است که معمولا در دوران پرتنش کاری نادیده گرفته میشود، اما تجربه کمخوابی به معنای ابتلاء به پرخوابی در دوران بازنشستگی نیست. توصیه محققان سلامت داشتن یک برنامه خوابی ثابت شامل ۷ تا ۹ ساعت خواب با کیفیت برای ارتقاء حس نشاط و شادی است.
۵. از خودتان دست نکشید
برخی از افراد با تصور اینکه استراحت بیشتر لزوم پیگیری سلامت جسمی را کم میکند اقدام به حذف معاینات جسمی مثل معاینات چشم و دیگر چکاپهای پیش گیرانه در دوران بازنشستگی میکنند در صورتی که غربالگیریهای معمول و واکسیناسیون و دیگر معاینات پزشکی میتواند به بازنشستگان در بهبود کیفیت زندگی کمک قابل توجهی بکند.
۶. بازنشستگی حذف شدن از جامعه نیست
بازنشستگی با کمشدن طبیعی بخشی از مراودات روزانه همراه است و پیوند نخوردن با گروهها و فعالیتهای اجتماعی تازه میتواند منجر به انزوای اجتماعی شود. تنهایی و انزوا پیامدهای مخاطرهآمیزی مثل افسردگی و مشکلات قلبی و عروقی به همراه دارد. حضور فعال بازنشستگان در مراودات اجتماعی و پیوستن به گروههای یا باشگاهها راه حلی اساسی برای در امان ماندن از این تهدیدات جسمی و روانی است.
۷. با احتیاط خرج کنید
ممکن است با شروع بازنشستگی دسترسی شما به امکانات و تمهیدات مالی شغلتان مثل اضافه کاری، پاداش و مساعدت کاهش پیدا کند و همین مساله عدم اطمینان مالی مقطعی بوجود آورد. برای همین با در نظر گرفتن نیازهای جاری، اصل مدیریت سرمایهگذاری و بودجهبندی را در دستور کار خود قرار دهید. اگر قرار است سرمایه گذاریهای خاصی را شروع کنید از مشورت با یک مشاور حرفهای در آن حوزه غافل نشده و تصمیمات مالی آگاهانه ای اتخاذ کنید تا از رفاه مالی خود و خانواده در این فصل از زندگی مراقبت کنید.
۸. خبر جدیدی در گذشته نیست
بازنشستگی فرصت خوبی برای در آغوش گرفتن لحظات است، اما برخی افراد با فکر کردن زیاد به گذشته و بررسی اتفاقات آن به پشیمانیهای عمیق و حتی نوشخوار ذهنی مبتلا میشوند. احساس پشیمانی و عدم رضایت از زندگی یکی از افکار شایع در دوران بازنشستگی است و غم، اندوه و رنجش فراوانی به همراه دارد. بدانید تغییر اجتنابناپذیر است، مقاومت در برابر تغییر صرفا باعث از دست رفتن فرصتهای رشد موجود میشود. بازنشستگان باید با ذهنی باز و با بهرهگرفتن از تجربههای خود به افزایش غنای زندگی خود و اطرافیان کمک کنند. انعطافپذیری و سازگاری کلید موفقیت در دوران بازنشستگی و استقبال از موهبتهای زندگی است.
منبع : سایت لایفهک
ترجمه : لیلا شرفی، خبرنگار تحریریه جوان قدس